Guerline Dumont

Pro&Contra
Hoofddoeken in het openbaar en op scholen?

PRO  Yasmina Daoudi: ‘Een vrouw die er zelf voor heeft gekozen een hoofddoek te dragen en haar dan verplichten deze af te doen is ook onderdrukking, toch?’   Yasmina Daoudi (19) studeert Intercultural Relations Management aan Lessius Mechelen. Ze woont in Hasselt, maar zit momenteel op kot in Brussel. Ze is moslima en van Marokkaanse afkomst, maar ze is geboren in België en leeft er al heel haar leven. ‘Het verbod op hoofddoeken gaat in tegen verschillende mensenrechten, verschillende rechten die ook in de grondwet gewaarborgd worden. Zoals  het verbod op discriminatie, de gelijkheid van de mensen, het recht op privacy en het recht op een vrije mening waarvan de godsdienst een onderdeel is. Ikzelf draag geen hoofddoek, maar het verbod heeft weerslag op verschillende mensen in mijn naaste omgeving, onder andere mijn vriendinnen en familie. Het is een persoonlijke keuze waarover niemand mag beslissen, zelfs niet de Staat. Mensen moeten altijd kunnen opkomen voor hun rechten, en in een democratie is een betoging (zoals die is geweest na de uitspraak op het verbod) een goede manier  om je stem te laten horen en je mening te laten kennen. Mensen hebben angst voor datgene ze niet kennen. Zoals ze zeggen: ‘onbekend is onbemind’. Als kinderen bijvoorbeeld daar niet mee in aanraking komen is de kans groter dat ze er een fobie rond ontwikkelen. In Engeland bijvoorbeeld zijn hoofddoeken, tulbanden,… overal toegelaten. Daar schrikken ze nergens van, want daar zijn ze het gewoon. Dat hoort daar bij het alledaagse leven. Vooral voor diegenen waarbij het dragen van een hoofddoek een vrije keuze is, is het eerder een vorm van racisme, een beperking van hun vrijheid. Voor hun is er in dat geval geen sprake van gelijkheid. In de Koran staat dat een vrouw gesluierd door het leven moet gaan. Uiteindelijk komt het neer op de vrije keuze van de vrouw. Zij beslist of ze deze al dan niet gaat dragen. Een persoon die een hoofddoek draagt doet dit als een verplichting van de godsdienst en draagt deze niet zomaar als een accessoire. Een vrouw die er zelf voor heeft gekozen een hoofddoek te dragen en haar dan verplichten deze af te doen is ook onderdrukking , toch ? Een hoofddoek dragen is niet gemakkelijk. Er komt heel wat bij kijken, je hele levensstijl wordt aangepast. Dus zeggen dat het een politiek symbool is vind ik nogal twijfelachtig. Ik zie vrouwen niet snel een hoofddoek dragen om een politieke statement te maken.‘

CONTRA  Laura Loos: ‘Door een hoofddoek te dragen, toont de moslima al dan niet onbewust, dat ze akkoord gaat met die radicale ideeën.’   Laura Loos (20) studeert Intercultural Relations Management aan Lessius Mechelen. Ze heeft de Nederlandse nationaliteit, maar woont in Hamont (Limburg) sinds 1995. Ze was 5 jaar toen ze naar België verhuisde. Momenteel zit ze op kot in Mechelen. ‘Ik ben vooral tegen hoofddoeken bij mensen die in een publieke functie zitten, dus bijvoorbeeld op het gemeentehuis of op het ministerie. Ook op scholen heb ik daar problemen mee, vooral op katholieke scholen. Het is wel zo dat de meeste scholen niet meer de katholieke regels volgen, maar toch vind ik dat ze moeite moeten doen om het daar niet te dragen. Ik vind het goed dat die culturen zich mengen met de Belgische cultuur, maar veel Belgen zijn niet-moslim en dragen geen hoofddoek. Het is dan beter dat de moslima’s zelf geen hoofddoek dragen om dat cultuurverschil weg te werken. Wat mij opvalt is dat de Belgen sneller schrik hebben van mensen met een hoofddoek, omdat dat voor hen onbekend is. Ik kan me dus wel vinden bij het verbod. Het is wel het recht van die mensen om daartegen te manifesteren. Als die mensen nu per se een hoofddoek willen dragen, is dat hun recht om daar voor op te komen, ze moeten alleen snappen dat dit een niet-moslimland is en dat vele mensen daar niet voor openstaan. We zijn altijd een zeer multicultureel land geweest. Vele culturen bij elkaar, brengen ook positieve dingen mee, maar hun cultuur en geloof moet onze cultuur niet domineren. Ze mogen hier komen wonen, maar dan moeten ze zich aan onze cultuur en gewoontes aanpassen. De Islam is een hele radicale godsdienst die ideeën heeft die absoluut niet overeenkomen met onze katholieke, Belgische ideeën. Door een hoofddoek te dragen, toont de moslima al dan niet onbewust, dat ze akkoord gaat met die radicale ideeën. Ik zeg er wel bij, niet alle moslima’s zijn zo. De Belgen linken een hoofddoek meteen aan de radicale moslims. Wanneer ze geen hoofddoek zouden dragen, zou dat cultuurverschil zo goed als niet te zien zijn en dan is dat racisme er niet. Dan is er meer gelijkheid. Volgens mij is het dus duidelijk dat een hoofddoek wel degelijk racisme opwekt. Als de hoofddoeken zouden verdwijnen, zouden er automatisch ook een aantal vooroordelen verdwijnen. Volgens mij hebben die moslima’s er zelf ook voordeel aan. De hoofddoek is wel maar een stukje stof, maar dat stukje stof heeft een hele grote betekenis voor diegene die het draagt. Het toont aan waarvoor ze staan qua godsdienst. En er bestaan heel veel discussies over of het wel of niet een onderdrukking van de vrouw is, maar ik ben van mening dat het dat wel is. En ook, als het MAAR een stukje stof is, dan kan het evengoed wegblijven, dan wordt de vrouw in mijn ogen vrijer, en is dat symbool van de onderdrukte vrouw weg. Vrijheid dus.’